Ruim 4.000 km verder op onze road trip en drie weken later is het weer tijd voor een update vanuit Down Under. Inmiddels hebben we 5 van de staten van Australie doorkruist, zijn we (minimaal) een boete rijker, hebben we met onze camper ruim 6.000 km getourd en verblijven we in Sydney waar we ons 'voorbereiden' op een zomerse oud & nieuw.

Na twee dagen sightseeen in Melbourne rijden we verder naar het zuidelijkste puntje van het Australische vasteland: Wilsons Promontory NP. Het leuke van kamperen in een park is de dieren om je heen. 's Nachts worden we bijvoorbeeld verrast door een wombat, die z'n rug schuurt aan ons busje, zo hard dat de camper ervan heen en weer schudt. In Wilsons Promontory doen we wat aan bush walking (wandelen door de natuur) en speelt Mars nog wat in de golven op het strand bij de camping. Ook breiden we hier onze collectie dieren op verkeersborden uit met een emoe. Deze fotocollectie begon met een kangoeroe, maar bestaat inmiddels naast kangoeroes uit koala's, wombats, emoes, koeien, vogels, slangen en egels. Tja, je moet wat als je lange stukken onderweg bent!

Hierna gaat onze tour verder naar Mallacoota met nog een tussenstop in een merengebied. In Mallacoota, dat op een punt ligt waar de zee het land instroomt, kamperen we op een plekje met mooi uitzicht op zee en met pelikanen voor de deur. Omdat het hier zo lekker zitten is in de zon, hebben we weinig zin om heel actief te zijn. We beperken ons tot wat wandelen in de bush.

Mallacoota is onze laatste stop in de staat Victoria, vanuit hier rijden we naar het gebied rond de hoofdstad van Australie. Dat is niet Sydney, maar het compleet geplande en kunstmatige Canberra. We kamperen hier helemaal alleen op een camping in een mooi park. Gelukkig voelen we ons alles behalve eenzaam met een hele horde kangoeroes om ons heen. Ze blijven leuk! Vlakbij Canberra bezoeken we een oud landhuis, waar we een indruk krijgen van het leven van de eerste kolonisten, die hier de gevangenen aan het werk hielden. Verder gaan we naar het Canberra Deep Space Center, waar met inmense schotels het heelal afgespeurd wordt. Erg imposant! We vinden het gebied rond Canberra erg mooi en het is een mooie afwisseling van de kustlandschappen waar we al een tijdje doorheen rijden.

Onze volgende stop is ons niet zo goed gezind. Niet alleen krijgen we aan de Jervis Bay een parkeerboete (we staan namelijk levensgevaarlijk vooruit ingeparkeerd, terwijl dat achteruit had moeten zijn), maar ook de dolfijnencruise valt met de twee dolfijnen die we zien een beetje tegen.

Snel door naar de Blue Mountains dus. Deze bergen danken hun naam aan de blauwe mist die uit de eucalyptus bomen opstijgt. We rijden hier als een prive hop-on-hop-off bus langs de belangrijkste uitkijkpunten, schieten een fotootje en rijden weer verder. Na alle mooie natuurgebieden zijn we niet meer zo onder de indruk van alle scenic lookouts en vinden we de Blue Mountains (ook al zijn ze prachtig) een beetje 'meer van hetzelfde'. We lijken wel een stel verwende wereldreizigers ;)

Vanuit de Blue Mountains rijden we, met een tussenstop in het mooie wijngebied van de Hunter Valley, terug naar de kust. Hier vervolgen we onze route naar het noorden. Onderweg rijden we via de Waterfall Way naar een stukje regenwoud in Dorrigo NP. Daar staan we op een beetje troosteloze camping, wat nog versterkt wordt door de mist waarin de wereld hier allebei de avonden gehuld is. Gelukkig is de wandeling door het regenwoud (op de bloedzuigers na) wel erg mooi.

We laten Dorrigo en de mist achter ons en rijden naar het exotisch klinkende Moonee Beach, terwijl we in de auto heel hard hopen op mooi, zonnig weer. Dit is de eerste plek tijdens onze reis waar we niets meer doen dan een beetje op het strand liggen, een boekje lezen en van de verwachte zon genieten. Niet helemaal, we gaan ook nog af en toe de zee in! En we vieren hier kerst met een traditioneel Australische BBQ op de camping aan zee. Je begrijpt al dat ons kerstgevoel ver te zoeken is!

Tweede Kerstdag bestaat hier niet, dan vieren de Aussie's namelijk Boxing Day (lekker met z'n allen shoppen voor afgeprijsde artikelen, zoiets als Tweede Paasdag op de meubelboulevard in Nederland). Deze dag gebruiken wij om in de camper te zitten en het binnenland in te rijden naar een plaatsje vlakbij Warrumbungle NP. In dit park maken we een prachtige bushwandeling naar de mooiste, ruige toppen. De Warrumbungles zijn ontstaan door vulkanische activiteit en miljoenen jaren erosie en vormen een prachtig gezicht boven het beboste landschap.

De Warrumbungles zijn onze laatste echte stop op de road trip door Australie. Vanuit hier rijden we in twee etappes - we overnachten nog een keer in de Blue Mountains waar we een gezellig avondje rond het kampvuur hebben met o.a. twee Nederlanders uit Lopik (waar Marcel nog twee jaar heeft gewoond) - terug naar Sydney om onze camper terug te brengen. In Australie's grootste stad tellen we overmorgen de laatste uren van 2011 af en bekijken we live het vuurwerk dat we elk jaar in Nederland op het journaal zien.

Voordat we Australie verlaten en naar Nieuw-Zeeland vliegen, als afsluiting van ons bezoek hier nog wat weetjes over Down Under:

• Onze road trip was 6.294 km lang, terwijl je ook in 1.421 km van Adelaide naar Sydney kunt rijden. We hebben dus maar een 5.000 km omgereden. In totaal hebben we in Australie trouwens meer dan 10.000 km afgelegd.
• Veel borden langs de weg waarschuwen voor wildlife dat je aan kunt rijden. Wij hebben de schade weten te beperken tot twee vogels en veel vlinders (de vliegen hebben we niet geteld).
  Afstanden zijn relatief: de afstand Groningen - Maastricht noemt men hier 'around the corner'.
• BBQ'en is hier de manier om eten te bereiden. In elk park vind je BBQ's die je gratis kunt gebruiken. Helaas troffen wij steeds defecte exemplaren aan, dus belandden de worstjes gewoon in de pan.
• Outdoor activiteiten zijn echt helemaal in hier. Zelfs vrouwen doen aan houthakken en vissen.