Bijna negen maanden zijn we onderweg en omdat we elke paar dagen naar een nieuwe bestemming reizen is het af en toe heerlijk om de backpacks wat langer te laten staan en een tijdje lekker te ontspannen. En waar kun je nu beter tot rust komen dan op een luie stoel, in het witte zand aan een azuurblauwe zee? Met meer dan 3.000 kilometer kust is Vietnam een prima bestemming om tussen het sightseeën en backpacken door af en toe het strand op te zoeken. Onder andere daardoor vinden we het verrassend ontspannen reizen in Vietnam.

Na drie weken Cambodja reizen we af naar Vietnam. De eerste stop is meteen de grootste stad van het land, Ho Chi Minh City (afgekort HCMC, ook bekend als Saigon), waar we direct een wereld van verschil ervaren wat betreft verkeer. Met motortjes die uit alle hoeken en gaten in grote getalen op je af komen is oversteken van de straat een vak apart. Zebrapaden en verkeerslichten vormen slechts een indicatie dat er voetgangers zouden kunnen oversteken, dus er zit niets anders op dan maar gewoon lopen. En het gaat verbazingwekkend goed. Tot nu toe zijn we nog niet geraakt! In HCMC drinken we met Rick en Yvette - zij zijn op vakantie in Vietnam - een drankje op het dakterras van een vijfsterrenhotel en gaan we lekker eten. Heel gezellig om weer wat bekenden uit Nederland te zien en lekker bij te praten. Verder bezoeken we in HCMC een museum over de Vietnam oorlog (hier bekend als de Amerikaanse oorlog). Erg indrukwekkend om de impact van de oorlog in foto's vastgelegd te zien.

Vanuit HCMC nemen we de bus naar Dalat, op de kaart een stukje van nog geen 300 kilometer, maar het ritje duurt zo'n 10 uur. Dat komt vooral doordat de mooie route naar Dalat over kleine en bochtige wegen door groene heuvels voert (al hielp het ook niet dat we net buiten HCMC een aanrijding hadden met een andere bus). In het hogergelegen Dalat heerst een aangename temperatuur. Op Koninginnedag - als Vietnamezen ook een nationale feestdag vieren - genieten we net als de locals van het heerlijke weer aan het meer in Dalat.

ok de route naar Nha Trang aan de kust is prachtig, maar erg bochtig (een aantal locals houdt hun ontbijt dan ook niet binnen). Voor ons is Nha Trang een plaats om na een tijdje backpacken even op te laden. We blijven hier vijf dagen en genieten vooral van zon, zee en strand. Met een hotel op één minuut lopen van het strand waar je heerlijke strandbedden onder een parasol kunt huren lukt dat prima!

Vol nieuwe energie en met veel zin om meer te zien van Vietnam, reizen we met de nachttrein naar Hoi An. Het centrum van Hoi An staat vol met historische huizen en gebouwen en heeft hiermee een plaats veroverd op de UNESCO werelderfgoedlijst. In het historische centrum zijn auto's niet toegestaan en ook motortjes mogen niet overal rijden, daardoor kunnen we er heerlijk ontspannen rondslenteren en souvenirs shoppen tussen de oude huisjes. Naast het historische centrum is Hoi An bekend vanwege kleermakers. Overal vind je kleermakers die werkelijk alles op maat kunnen maken. Ook wij doen mee en laten - heel functioneel - een nieuwe korte broek voor Marcel en een hempje voor Ilse op maat maken. Vanuit Hoi An bezoeken we ook de ruïnes van My Son. Van de meeste van deze tempels gebouwd door het Champa volk is niet veel meer over, maar door de mooie ligging tussen groene bergen vinden we het toch erg mooi. De laatste dag in Hoi An rijden we nog een rondje op de fiets over het platteland en langs het strand.

Hue is de volgende stop op onze route noordwaarts waar het tijd is voor een minder ontspannen onderwerp. Vanuit Hue bezoeken we namelijk het gebied rond de Demilitarised Zone (DMZ) om meer te leren over de Vietnam oorlog. We rijden onder andere langs de plek waar de grootste Amerikaanse luchtmachtbasis was in de oorlog. Een plek waar veel slachtoffers zijn gevallen, maar waar nu een vredige rust heerst en onder andere koffie wordt verbouwd. Alleen wat oude vliegtuigen en tanks herinneren aan de oorlog. Ook bekijken we de Vinh Moc tunnels die met de hand uitgehouwen zijn en de lokale bevolking een plaats boden om te schuilen voor bombardementen. In Hue zelf bezoeken we de ommuurde Citadel en de mooie gebouwen van het Imperical Enclosure (de plaats waar de koninklijke familie woonde) die hier te vinden zijn. Het Imperical Enclosure is helaas grotendeels verwoest in de oorlog. De gebouwen die nog intact zijn doen ons een denken aan de Verboden Stad in Peking, alleen is dat complex veel groter. Vanmiddag stappen we in de bus om morgenochtend vroeg aan te komen in Ninh Binh. Hopelijk kunnen we lekker slapen onderweg!