365 dagen zijn we weg van huis, maar morgen komt er toch echt een einde aan ons avontuur. Net na de middag landt ons vliegtuig op Nederlandse bodem en kunnen we na precies een jaar onze familie en vrienden weer begroeten. Daar kijken we erg naar uit! Toch voelt het ook wel echt als het einde van een heerlijke periode vol vrijheden. Gelukkig hebben we de laatste paar weken de tijd gehad om aan dat idee te wennen en nog eens terug te denken aan alle hoogtepunten van het afgelopen jaar. Dat hebben we gedaan op het zonnige Zanzibar, een heerlijk einde van een prachtige reis!

Voor we het zonnige kruideneiland Zanzibar opzoeken, verblijven we eerst op een prachtige plek in het noorden van het Tanzania. De lodge waar we slapen ligt bovenop een berg bij het kleine gehuchtje Mambo. Vanaf deze plek hebben we werkelijk een adembenemend uitzicht op de vlaktes die een paar honderd meter lager liggen. Niet alleen de views hier zijn enorm mooi, ook het verhaal achter de lodge spreekt ons erg aan. Twee Nederlanders zijn deze lodge gestart om de arme lokale bevolking vooruit te helpen. Zij hebben een baan in de lodge en bovendien wordt er geld verdiend waarmee een groot aantal lokale projecten wordt gefinancierd. Ook helpen ze mensen zelf een business op te zetten. Een heel mooi concept!

Vanuit de lodge wandelen we een dag in de omgeving en maken we kennis met het authentieke dorpsleven in Tanzania. Kinderen hier vinden het leuk om op de foto gezet te worden en dan zichzelf terug te zien, zonder dat ze hun handje voor geld ophouden. Erg leuk om de enthousiaste kids en de vriendelijke dorpsbewoners te zien. Aan de andere kant vinden we het confronterend om de armoede van de bevolking van dichtbij te ervaren. De rest van ons verblijf op deze prachtige plek genieten we van de rust en de ontspannen sfeer die hier hangt. 's Avonds dineren we met de andere gasten (waaronder flink wat gezellige Nederlanders) aan de eettafel. Het huiskamergevoel dat dit oproept wordt nog eens versterkt door het haardvuurtje dat op de achtergrond knispert. En dat vuurtje is meer dan welkom want het koelt hier flink af 's avonds. Het is tenslotte winter in Tanzania.

Na vier heerlijke dagen laten we de bergomgeving en de kille nachten van het noorden achter ons en reizen we naar de kust. Hier is het gelukkig aangenaam warm en zonnig. We reizen in een paar etappes naar Zanzibar. Onderweg stoppen we aan de kust bij Pangani waar we van het heerlijke weer genieten voor we naar de grootste stad van Tanzania reizen. Vanaf Dar es Salaam - een stad zonder echte hoogtepunten - vliegen we naar Zanzibar. Al een paar maanden geleden hadden we dit eiland als eindbestemming voor onze trip bedacht. Lange tijd leek het ver weg, maar als we na een korte vlucht landen op Zanzibar voelen we dat het einde van onze reis echt nadert. Gelukkig hebben we nog ruim een week om te genieten van de lekkere sfeer die erop het eiland hangt.

De eerste paar dagen op Zanzibar verblijven we in Stone Town. Deze stad is een plek waar de Arabische, Indiase en Afrikaanse culturen samengesmolten zijn. De bevolking is er overwegend moslim en dat merken we als 's nachts om 3 uur door de luidsprekers van de moskee naast ons raam de mensen worden gewekt voor de laatste maaltijd voor zonsopgang, het is namelijk Ramadan. Overdag genieten we van het rondslenteren door het sfeervolle stadje. 's Avonds eten we op straat aan het water een heerlijke Zanzibar pizza terwijl de zon wegzakt achter de horizon. Ook ontmoeten we hier nog twee Rotterdammers met wie we in de omgeving van Mambo hebben gewandeld. Vanuit Stone Town ontdekken we waar Zanzibar bekend om is, de vele verschillende kruiden. Bij een bezoek aan een plantage zien we hoe de kruiden groeien voordat ze in het kruidenrek in onze keuken belanden.

Jambiani is de swingend klinkende naam van het dorpje waar we vanuit Stone Town heen reizen. Aan de oostkust van Zanzibar genieten we op deze relaxte plek nog van een aantal dagen zon, het mooie witte strand en de prachtige blauwe kleur van het water, waar we geen genoeg van kunnen krijgen. Wat een paradijs! De ontspannen sfeer hier geeft ons de gelegenheid om onze wereldreis in gedachten nog eens te beleven. Van hoogtepunt naar hoogtepunt reizen we vanuit Nederland weer langs alle mooie plekken op de route. Door het verrassende Rusland en het prachtige Mongolië komen we via China op het dak van de wereld in Tibet en Nepal. Schitterend hoe de bergen hier de horizon bepalen. Het kleurrijke en hectische India vormde een schril contrast met Australië en Nieuw-Zeeland waar we heerlijk hebben gekampeerd. De campingmaaltijden verruilden we voor hot ‘n spicy in Zuidoost-Azie. Helemaal opgeladen vlogen we van Bali via de zandbak van Dubai naar de wilde dieren in Kenia en Tanzania om weer in het heden te landen op het witte strand van Zanzibar. Wat een prachtig jaar hebben we beleefd!

Naast alle mooie dingen hebben de omstandigheden waarin mensen in sommige landen leven veel indruk op ons gemaakt. Bijvoorbeeld de enorme armoede in Afrika, maar ook - minder bekend - de politieke situatie in Cambodja die vooruitgang gewoon onmogelijk maakt. Wat kunnen wij ons dan bevoorrecht noemen dat we uit een land komen waar het zelfs tot de mogelijkheden behoort om zomaar een jaar te gaan reizen om veel van andere plekken op de wereld te leren. De ‘problemen' in Nederland zijn dan opeens maar heel relatief. Hopelijk kunnen we dit relativeringsvermogen, één van de fijne eigenschappen die wij tijdens de reis hebben ontwikkeld, vast houden in Nederland.

Morgen komen we weer aan in Nederland en dit is dus onze laatste update terwijl we onderweg zijn. Die update schrijven we vanuit een luxe hotel waarmee we ons verwennen op onze laatste nacht voor de reis naar huis. Thuis in Nederland schrijven we ook nog een blog over onze thuiskomst en de eerste dagen terug waarin we het ook leuk vinden om eventuele vragen van jullie te beantwoorden. Dus mochten jullie nog vragen aan ons hebben over onze reis of alles wat daar mee te maken heeft, stel ze gerust! Tot morgen!

Tot slot, ook van het laatste land dat wij bezoeken, een aantal wetenswaardigheden:

• Het is waar, in Afrika, of in ieder geval Tanzania, vervoeren ze veel op het hoofd. Zelfs een prachtige handttas word niet aan de schouder gedragen, maar gaat mee op het hoofd.
• Tanzania bestaat nog niet zo lang. Tot 1964 bestond het uit twee landen, Tanganyika en Zanzibar.
• In de kleine afgelegen dorpjes, die niet zo vaak door toeristen worden bezocht, zijn de kinderen vaak bang voor witte mensen (mzungu's). De ouders vertellen de kinderen dat ze in de zak mee gaan met een witte man wanneer zij stout zijn. Herkenbaar?
• De bank werkt hier, als ze al werken, anders dan in Nederland. Zo is de 24 uurs geldautomaat alleen open van 9 tot 4. En wanneer je geld op je rekening zet betaal je daar rente over in plaats van die te ontvangen. Hier kiest men dus liever een oude sok dan de bank
• Kinderen zijn zeer inventief in het creëren van hun eigen speelgoed. Zo wordt een voetbal gemaakt van samengebonden plactic zakjes en een bootje van een opengesneden fles, een stokje en een platic zakje. Overigens heeft Marcel het even geprobeerd en het is prima voetballen met de plastic versie. Bovendien gaat hij nooit lek.
• Afrikaanse verkopers vragen niet op een normale manier of je een sinaasappel of iets anders wilt kopen, maar benaderen je constant met ‘tsss, tsss' geluiden, zoals wij naar onze huisdieren doen.
• Het grootste bankbiljet in Tanzania is omgerekend zo'n 5 euro waard. Om een gemiddeld hotel te betalen hadden we per nacht ongeveer het tienvoudige nodig. Daarom liepen we vaak rond met enorme stapels geld en voelden ons daarmee steenrijk.
• Het laatste pakketje dat we bijna 3 maanden geleden uit Vietnam naar huis stuurden is ons vooruitgesneld en drie dagen voor wijzelf aankomen is het bezorgd. Perfecte timing!